luni, 8 ianuarie 2007

Vio viseaza 17

(Doar nu credeati ca gata, s-a terminat cu astea! Am visat o groaza si-n concediu, dar chiar n-am avut chef sa ma gindesc la ele.)

M-am intilnit cu Elif, una din fostele mele sefe de la PH; fusese data afara si isi cauta de lucru la o banca sau la Media Markt si isi gasise deocamdata doar intr-un bar, nu era multumita, era cam terminata de faza cu datul afara, mai avea citeva zile de lucru la vechiul job. Elif mi-a (a)parut (cred ca e influenta cartaresciana treaba asta, la fel cu goliciunea de mai jos) in vis chiar mai frumoasa decit in realitate, desi mi-a placut mereu de ea, are, dupa parerea mea, niste trasaturi deosebite, estompate (sau na, impresia generala e estompata) de multe semne dintr-o pubertate cu ten chinuit.
Era o zi deosebita, nu stiu prin ce, ca un fel de zi libera pentru jumatate din planeta sau asa ceva, mergeam cu autobuzul relativ aglomerat, erau niste tipe imbracate in prosop, mergeau probabil la piscina, eu cred ca eram goala (nu-mi amintesc vreo senzatie de jena de la goliciune, ci de la altceva) si am imprumutat un prosop de la cineva si-apoi m-am asezat, a venit si controlul, stateam pe ultimul rind in dreapta, in stinga cu un rind mai in fata statea fosta mea colocatara, care deci ma mintise ca e in State, din moment ce e cu mine in autobuz si se face ca nu ma recunoaste.
As spune ca am ajuns intr-un oras din Polonia, acolo m-am despartit de Elif si am inceput un pelerinaj prin magazine, dar s-a terminat repede, pentru ca mi-am dat singura peste mina, sa nu cumpar nu stiu ce ustensile de scris.
Nu stiu cum ajung sa stau la masa cu X in apartamentul parintilor lui, mobilat altfel, urma sa se casatoreasca in curind si ii placea si de un tip, era prea serios si nu vedeam de ce sa ma ia la misto cu asa o poveste, poate ca era tulburat, de mi s-a destainuit. I-am spus ca nu vad de ce se mai insoara in cazul asta. Aproape ca-mi aduc aminte ce am mincat. Incercam sa-mi ascund emotia ca eram linga el, probabil cu stingacie.
Acasa la mama, as spune ca in vechea locuinta (tic nou : "as spune"), in prima camera, discutie despre carti frumoase si care se citesc repede. In contradictoriu, ca eu am ce am cu viteza asta. Undeva apare, macar in discutie, si fosta mea colega de banca, Silvia.
Totul ca un puzzle in care nu stiu ordinea pieselor.

Mi se pare ca se face intr-un fel dreptate, cu X homosexual, desi nu cred ca asta e ce cautam.
Ce distractiv, Cartarescu scrie ca si-a dat seama ca e bine sa evite 1) sa-si povesteasca visele; 2) sa vorbeasca in citate.

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu

Submit Your Blog